تور هند,تور هندوستان,هتل های هند
تاج محل از عجایب هفتگانه دنیا، مقبره ارجمند بانو بیگم یا ممتاز محل همسر شاه جهان از پادشاهان گورکانی هند می باشد. همچنین پیکر شاه جهان نیز در کناره آرامگاه همسرش به خاک سپرده شده است. این بنای ارزشمند و مرمرین، یادبود داستان عاشقانه ای کهن میان شاه و ملکه سرزمین هندوستان می باشد.
ارجمند بانو بیگم نوه خواجه غیاث الدین محمود، وزیر شهر های یزد و اصفهان در زمان شاه طهماسب صفوی اول بود که پس از فوت شاه طهماسب به همراه خانواده به هندوستان کوچ کردند.
برادر ارجمند بانو میرزا ابوالحسن آصف خان نام داشت که در هندوستان وزیر اعظم اکبر شاه پادشاه تیموری شد و به اعتماد الدوله ملقب شد. او به دلیل ازدواج خواهرش با شاه جهانگیر در دربار هند از نفوذ و مقام بالایی برخوردار بود.
چند ماه از ازدواج شاه جهانگیر با نور جهان خواهر آصفخان می گذشت که شاه جهان فرزند شاه جهانگیر عاشق ارجمند بانو دختر آصف خان شد و چند سال بعد با او ازدواج کرد.
شاه جهان به شدت شیفته و عاشق همسرش بود تا جایی که همه جا همسرش را همراه خود میبرد. ارجمند بانو در طول بیست سال زندگی چهارده فرزند به دنیا آورد و سرانجام در سفری جنگی به هنگام وضع حمل از دنیا رفت.
شاه جهان به حدی از مرگ همسرش اندوهگین شد که در چند روز تمام موهای سر و محاسنش سپید شد. شاه جهان تصمیم گرفت تا همسرش را در جهان جاودان کند و تصمیم گرفت مقبره ای باشکوه برای او بسازد که یادگار عشق بیکران وی به همسرش باشد. ابتدا پیکر ارجمند بانو را بطور موقت در باغ دینآباد در حومه برهانپور به خاک سپردند تا مقبره اصلی او آماده شود.
کار ساخت تاج محل پس از ماه ها عزاداری شاه سلطان در سال 1632 میلادی آغاز شد و در سال 1647 میلادی به پایان رسید. شاه جهان باغی را در کنار رودخانه جمنا در شهر آگرا (پایتخت هند در آن زمان) برای ساخت این بنا برگزید که این محل در 200 کیلومتری جنوب پایتخت کنونی هندوستان شهر دهلی نو قرار گرفته است.
این باغ 18 هکتار مساحت دارد و یک نهر آب طولانی از میان آن عبور می کند. تاج محل به سبک چهار باغ های ایرانی ساخته شده است. طرح ساختمان تاج محل به سبک هشت بهشت می باشد.
هشت بهشت نام سبکی از طراحی است که درست در وسط محل ساخت، بنایی معمولا به شگل گنبدی وجود دارد و که از مرکز آن چهار محور متقارن عبور می کند.
گفته می شود که استادان احمد لاهوری و حمید لاهوری دو برادر و معمار ایرانی کار ساخت این ینای با عظمت و با شکوه را آغاز کردند. در طول بیست و دو سال ساخت این مقبره حدود 20 هزار کارگر، معمار، سنگتراش و فلزکار از اقصی نقاط آسیا به ویژه شبه قاره هند و ایران فعالیت کرده اند.
این بنا بر روی یک سکوی عظیم از سنگ مرمر با ابعاد 100 متر در 100 متر ساخته شد. ارتفاع این آرامگاه 58 متر و پهنای آن 56 متر می باشد. تاج محل دارای 5 گنبد، یک گنبد بزرگ به طول 35 متر، چهار گنبد کوچک و 4 مناره هر کدام به طول 41 متر می باشد. طراحی این مناره ها به گونه ایست که کمی به سمت جلو انحراف دارند که این طراحی باعث شده تا ساختمان ضد زلزله شود.
استاد خطاط ایرانی به نام امانت‌خان روی دیواره های تاج‌محل را با خط ثلث خوش‌نویسی و امضا کرده است.
در نمای آن سنگهای مرمر سفید بکار رفته است که با تغییر موقعیت خورشید و تغییر نور رنگ آن نیز تغییر می کند. این بنای عاشقانه در هنگام صبح صورتی، در طول روز سفید، در عصر طلایی و زیر نور مهتاب نقره‌ای درخشان است.
تالار اصلی تاج محل که محل دفن ملکه ممتاز محل و شاه جان می باشد تالاری هشت ضلعی است. روی آرامگاه ها حکاکی شده و با سنگهای نیمه قیمتی تزئین شده اند. البته این آرامگاه ها نمادین هستند و آرامگاههای اصلی در زیرزمین قرار گرفته است.
ورودی تاج محل دروازه ایست بنام دروازه روضه که بسیار زیبا و پر از نقش و نگارهای فوق العاده است .
در سمت چپ مجموعه مسجد تاج محل قرار دارد که به رنگ قرمز می باشد. این مسجد برای مسلمانان از اهمیت زیادی برخوردار است و نماز های جمعه خود را در این مسجد برگزار می کنند.
در سمت راست مجموعه مهمانخانه تاج محل قرار دارد. این ساختمان از لحاظ ظاهری کاملا مشابه مسجد تاج محل می باشد که البته گنبد و محراب مسجد وجه تمایز این دو بنا می باشد.
