آخرین تور ها:
خانه » اطلاعات مورد نیاز سفر به هند » شگفتی‌های‌ معماری‌ هند

شگفتی‌های‌ معماری‌ هند

درباره هند

معماری در کشورهند

هند تادوره قبل از اسلام هنری پر رمز و راز و دارای نماد واستعاره بود. معماری اسلامی هند از دوران سلاطین دهلی آغاز می شود و در دورهی «اکبر شاه» به اوج شکوفایی خود می رسد. آثار اسلامی هند تلفیقی از سنت های بومی هند وسبک اسلامی است. مهم ترین بناهای برجای مانده از عهد تیموریان هند،بناهای آرامگاهی است. این آرامگاه ها از سنگ های«سرخ» و «مرمر» نماسازی شده و در فضاهای وسیع و سرسبز با تزیینات فراوان قرار گرفته است. معروف ترین این آرامگاه ها،”آرامگاه همایون شاه”در دهلی “آرامگاه اکبر شاه” و”نیز “تاج محل”در شهر «آگرا » می باشد.

تاج محل

 

تاج‌ محل‌ كه‌ یكی‌ از شاهكارهای‌ معماری‌ دنیا محسوب‌ می‌شود، سبك‌ معماری‌ مغولی‌ را دارد كه‌ تلفیقی‌ از معماری‌ و هنر ایرانی‌ است‌. یكی‌ از مظاهر تمدن‌، میراث‌ معماری‌ آن‌ است‌. هندوستان‌ از این‌ نظر در جایگاه‌ پیشكسوتان‌ قرار دارد، معماری‌ هند در واقع‌ پاسخگوی‌ شرایط‌ محیطی‌ كشور و در تطابق‌ با فرهنگ‌ و سنن‌ آن‌ است‌.

Taj Mahal
معماری‌ سبك‌ بودایی‌ در طول‌ سلطنت‌ امپراتور آشوكا اهمیت‌ و رونق‌ بسیار زیادی‌ پیدا كرد. معرف‌ این‌ سبك‌ معماری‌ سه‌ بنای‌ مشهور چایتاهال‌ (مكان‌ عبادت)، ویهارا (دیر) و استوپا (مكان‌ زیارتی) هستند كه‌ غارهای‌ شگفت‌انگیز آجانتا و الورا و بنای‌ تاریخی‌ سانچی‌ استوپا نمایانگر آنها هستند. با نفوذ سبك‌ معماری‌ یونانی‌، سبك‌ معماری‌ هند دوگونه‌ متمایز پیدا كرد. مكتب‌ هنری‌ مت‌ هورا كه‌ كاملا هندی‌ بود و مكتب‌ هنری‌ گاندهاروا كه‌ متاثر از سبك‌ معماری‌ و هنری‌ یونانیان‌ بود. تفكیك‌ سبك‌ بودایی‌ به‌ هینایانا و ماهایانا بر ماهیت‌ هنر مردمی‌ تاثیر گذاشت‌.
تاریخ‌ معابد هند به‌ معابد پانینی‌ و پاتانجاسی‌ كه‌ پراساداس‌ نامیده‌ می‌شدند، برمی‌گردد. نخستین‌ نشانه‌های‌ معماری‌ معابد هندو به‌ آثار به‌ جامانده‌ در آیهوله‌ و پاتاداكال‌ در عصر حاضر اطلاق‌ می‌شود. بعدها با وقوع‌ اختلافات‌، دراویدین‌، سبك‌ جنوبی‌ و هندو آریایی‌، شمالی‌، سبك‌ ناگارا معماری‌ معابد به‌ عنوان‌ سبك‌های‌ قالب‌ ظهور پیدا كردند كه‌ معابد بریها دیسوارا، تهانجاور وسان‌ نمونه‌های‌ بارز این‌ سبك‌ معماری‌ هستند.
شكل‌ هرمی‌ معابد از اصول‌ طراحی‌ در سبك‌ معماری‌ دراویدین‌ محسوب‌ می‌شد و از مصالح‌ اصلی‌ كه‌ معماران‌ هندی‌ در این‌ سبك‌ به‌ كار می‌بردند، سنگ‌ بود و تزیینات‌ آن‌ كاملا هندی‌ بود.

معماری‌ راجپوت‌ تا حدودی‌ متاثر از سبك‌های‌ هندی‌ موجود در آن‌ زمان‌ و معماری‌ ایرانی‌ و اسلامی‌ بود كه‌ تاق‌، گنبد و مظاهر و نمادهای‌ مسلمانان‌ در آن‌ به‌ كار گرفته‌ می‌شد. نفوذ معماری‌ اسلامی‌ و مغول‌ نیز تاثیر زیادی‌ در سبك‌ معماری‌ در هند داشت‌. در واقع‌ بعد از پیدایش‌ اسلام‌ تاق‌ و گنبد در معماری‌ بناها بسیار به‌ كار گرفته‌ شده‌ و ساخت‌ مسجد رونق‌ پیدا كرد.
یكی‌ از مشهورترین‌ بناهای‌ هند در دوران‌ مغول‌ ساخته‌ شد، معماری‌ مغولی‌ تلفیقی‌ از معماری‌ سنتی‌ هندو و ایرانی‌ بود كه‌ در نهایت‌ منجر به‌ خلق‌ یكی‌ از شاهكارهای‌ معماری‌ دنیا یعنی‌ تاج‌ محل‌ شد. این‌ بنا به‌ دلیل‌ سنگ‌های‌ مرمر سفید رنگش‌، حكاكی‌های‌ ظریف‌ و مناره‌هایش‌ غالب‌ اوقات‌ نماد كشور هند محسوب‌ می‌شود.
با ورود استعمار فصل‌ جدیدی‌ در تاریخ‌ معماری‌ هند آغاز شد. با وجود آنكه‌ هلندی‌ها، پرتغالی‌ و فرانسوی‌ها در طول‌ حضور خود تاثیر زیادی‌ بر همه‌ ابعاد هنر این‌ كشور داشتند، ولی‌ این‌ انگلیسی‌ها بودند كه‌ بیشترین‌ تغییر را در دوران‌ استعمار خود در این‌ كشور ایجاد كردند. در واقع‌ سبك‌ معماری‌ این‌ دوران‌ هندی‌ اسلامی‌ بود كه‌ تركیبی‌ از سبك‌ هندو، اسلامی‌ و غربی‌ بود. سازمان‌ها و ساختمان‌های‌ شهری‌ همچون‌ دفاتر پست‌، ایستگاه‌های‌ خط‌ آهن‌ و … در سراسر هند ساخته‌ شدند. نمونه‌ بارز این‌ سبك‌ معماری‌ ساختمان‌ چهاتراپاتی‌ شیواجی‌ ترمینوس‌(CST) در بمبئی‌ است‌ كه‌ به‌ احترام‌ ملكه‌ ویكتوریا نامگذاری‌ شده‌ است‌.
ساخت‌ دهلی‌ نو در اوایل‌ قرن‌ بیستم‌ با جاده‌های‌ عریض‌ و ساختمان‌های‌ شگفت‌آور این‌ بحث‌ را به‌ وجود می‌آورد كه‌ در واقع‌ چه‌ نوع‌ سبكی‌ متناسب‌ با فرهنگ‌ و تمدن‌ مردم‌ هند است‌.
با آغاز فصل‌ معماری‌ نوین‌ و استقلال‌ هند، دیدگاه‌های‌ نهرو تاثیر زیادی‌ در تغییر سبك‌ معماری‌ موجود داشت‌. با طراحی‌ چاندیگار توسط‌ لی‌ كربوسیر، شهری‌ كه‌ مورد علاقه‌ و تنفر بسیاری‌ از معماران‌ است‌ حركت‌ به‌ این‌ سمت‌ آغاز شد. با نفوذ معماری‌ غربی‌ هم‌ تلاش‌ها در راستای‌ شكل‌ دادن‌ سبك‌ خاصی‌ از معماری‌ كه‌ ریشه‌ در بافت‌ سنتی‌ هند داشت‌، جهت‌ داده‌ شد و سبك‌ منطقه‌گرایی‌ انتقادی‌ را به‌ وجود آورد كه‌ معمارانی‌ همچون‌ بی‌.وی‌ دشی‌ و چارلز كرا معرف‌ این‌ سبك‌ هستند.
امروزه‌ معماری‌ هند در واقع‌ تلفیقی‌ از سبك‌های‌ گوناگون‌ است‌ كه‌ متاثر از گذشت‌ زمان‌ و حضور فرهنگ‌ها و تمدن‌های‌ مختلف‌ در این‌ كشور است‌.

ویل دورانت :تاج محل، عالی ترین بناها نیست، بلکه زیباترین آن هاست. هنگامی که از آن دور می شویم، جزئیات ظریف آن از نظر پنهان می شود. و دیگر شوکتی ندارد، بلکه فقط منظرة آن به دل می نشیند. تنها اگر از نزدیک به آن نگاه کنند، آشکار می شود که کمال ظرافت آن، هیچ تناسبی با حجم بنا ندارد. اگر به این نکته توجه کنیم که در عصر پرشتاب ما، این ساختمان های غول پیکر صد طبقه در یکی دو سال برپا می شود، و بعد در نظر بگیریم که چگونه بیست و دو هزار مرد در مدت بیست و دو سال برای ساختن این مقبرة کوچک که به زحمت سی متر ارتفاع دارد، رنج کشیدند، آن گاه کم کم تفاوت میان صنعت و هنر را حس می کنیم. شاید آن اراده ای که در ساختن بنایی چون تاج محل به کار رفت، بزرگ تر و ژرف تر از ارادة بزرگ ترین فاتحان بوده باشد.هنگامی که به معماری هندی می اندیشیم می بینیم که دو زمینة مهم دارد: هندی و اسلامی. این سمفونی  ساختمانی، کلا بر این دو زمینه پرداخته شده است.همان گونه که در سمفونی های مشهور، پس از بخش  اول که تند و پر جنب و جوش است، نغمه ای بی نهایت  لطیف و نرم آغاز می شود.

در معماری هندو، جسامت بنا نظر گیر است، و در معماری اسلامی، ریزه کاری ها. آن یک عظمت و قدرت داشت، و این کمال و زیبایی. هندوان شور و بارآوری داشتند، و مسلمانان ذوق و خویشتنداری. هندوان بنای خویش را چندان با مجسمه پوشاندند که انسان به تردید می افتد که آن ها را بنا به شمار آورد یا گالری مجسمه. مسلمانان از هر گونه تمثال و مجسمه بیزار بودند و خود را به آرایش گل و نقوش هندسی محدود کردند تاج محل بنایی است با ۵۸ متر ارتفاع که در نزدیکی اگرا در ایالت اوتار پرادش هندوستان ساخته شده‌است.

تاج محل به دستور شاه جهان برای یادبود از همسرش ممتاز محل  که در سال ۱۶۳۱ فوت کرد بنا شده ‌است. وى از شوهرش درخواست  کرد که بعد از مرگش دوباره ازدواج نکند و براى او مقبره‌اى بسازد.

شاه تصمیم گرفت بعد از مرگ همسرش با ساخت بنایی زیبا وعظیم همسرش را جاودانه کند. از اینرو آرامگاهی زیبا در کنار رود جمنا ساخت.

وی قصد داشت برای خود نیز آرامگاهی در کران دیگر رود جمنا بسازد و این دو بنا را با پلی به یکدیگر متصل کند تا نشانه‌ای برای پیوند همیشگی او و همسرش باشد.شاه می‌خواست بر خلاف نمای تاج محل که از مرمر سفید بود، آرامگاه خودش از مرمر سیاه ساخته شود اما این آرامگاه هیچ‌وقت ساخته نشد.

آرامگاه همایون شاه

download (7)

آرامگاه با شکوه او در دهلی است که به دستور همسر وی حمیده بانو بیگم که در ایران با معماری ایرانی آشنا شده بود، طی هشت سال ساخته شد. ساخت این بنا یک سال پس از مرگ همایون آغاز و در سال ۱۵۶۵ پایان یافت. این مقبره با الهام از مقابر ایرانی و فضای چهار باغ یا باغ جنت ساخته شده که اولین باغ به این سبک در هندوستان به شمار می‌رود. معماران این باغ سید محمد بن میرک غیاث الدین و پدر وی میرک غیاث الدین بودند که از هرات که در آن زمان از شهرهای ایران محسوب می‌شد به دهلی آورده شده بودند.

 آرامگاه اکبر شاه

444 (1)

مَقْبَره‌ اکْبَرْشاه‌، از بناهای‌ برجستة دورةتیموریان‌ هند در سکندره‌ واقع‌ در ۶ مایلى‌ آگره‌. مقبرة اکبر (۱۰۱۴ق‌/۱۶۰۵م‌) یکى‌ از آثار مهم‌ معماری‌ هند در دورة وی‌ و پسرش‌ جهانگیر (۱۰۳۷ق‌/۱۶۲۸م‌) است‌ که‌ مى‌توان‌ آن‌ را حاصل‌ ذوق‌ آزمایى‌ هنری‌ اکبر در تلفیق‌ سبکهای‌ مختلف‌ معماری‌ پیش‌ از عصر خود در هند دانست‌. اکبر با سلیقة ویژه‌، برای‌ اجرای‌ نظریات‌ خود در هنرمعماری‌ و پیشرفت‌ آن‌، دست‌ به‌ کارهای‌ متفاوتى‌ زد. به‌ عنوان‌ نمونه‌ باید به‌ تلفیق‌ مکاتب‌ معماری‌ هندی‌ با سبکهای‌ معماری‌ دورة اسلامى‌اشاره کرد.

طراحى‌ ظاهری‌ باغ‌ همانند باغ‌ مقبرة همایون‌ است‌. در این‌ باغ‌ نیز ۴ جوی‌ که‌ از یک‌ منبع‌ سرچشمه‌ مى‌گرفته‌، جاری‌ بوده‌ است‌ که‌ با بهره‌گیری‌ از اندیشة رودهای‌ بهشت‌ در روایات‌ اسلامى‌ تعبیه‌ شده‌ بوده‌ است‌.

مسجد و منار قطب (قوت الاسلام)

menar ghotb (1)

این منار بزرگ در سال  ۱۱۹۳ میلادی به دستور قطب الدین آیبک شاه تورانی  نژاد  هندوستان به تقلید از “مناره ی جم ” افغانستان, در دهلی برپا شد.

قطب الدین برده ای مسلمان بود از قبیله ی “آیبک”  که در کودکی توسط یک قاضی ایرانی خریداری شده و به نیشابور آورده شد. از آنجا که برده در اسلام دارای حقوق مساوی با ارباب خویش است  آن قاضی قطب الدین را  همراه پسران خود به مدرسه فرستاد و او در شمشیرزنی و علوم دینی  استاد شد.پس از آکه قاضی فوت کرد قطب الدین توسط محمد غوری که پادشاه بود خریداری شد. محمد غوری سلسله ی ایرانی-اسلامی گورکانی (غورکانی) را در هند بنا نهاد و پس از فوت او غلامش که همین قطب الدین باشد حکومت را در دست گرفت و سلسله ای را ایجاد کرد.( تاریخ نویسان غربی به این سلسله نام “برده” داده اند).

این منار بزرگ در سال  ۱۱۹۳ میلادی به دستور قطب الدین آیبک شاه تورانی  نژاد  هندوستان به تقلید از “مناره ی جم ” افغانستان, در دهلی برپا شد.

 

به دستور او معابد بت پرستی شهر دهلی خراب شده و به جای آنها مسجد بسیار عظیمی به نام” مسجد  قوت الاسلام “ساخته شد و قطب منار نیز  مناره ی  همین مسجد است و ارتفاع آن ۷۲ و نیم متر می باشد.

آنچه این مسجد را جذابتر میکند وجود  یک ستون مرموز از فلزی نا شناخته  است. این ستون فلزی از آلیاژ ناشناخته ای ساخته شده که هرگز زنگ نمی زند و رنگ عوض نمیکند و فرسوده نیز نمیشود. بر اساس اسناد  تاریخی این ستون در زمان سلطنت پادشاهان آریایی گوپتا (که با ساسانیان ارتباطات بسیار دوستانه ای داشتند) پیدا شد و خود آنها هم از ماهیت این ستون خبر نداشتند از اینرو آن را به احترام خدای آریایی  ویشنو در مقابل معبد او قرار دادند و بعد که مسلمانان در جای معبد مسجدی بنا کردند این ستون همچنان باقی است . نویسندگانی مانند اریک فون دانیکن این ستون را ساخته ی دست بشر نمی دانند.وزن ستون فلزی بیشتر از شش هزار کیلو است.

 

قلعه سرخ

13920306000876_PhotoL

 

بزرگترین قلعه‌ای است که در زمان حکومت مسلمانان هند در دهلی ساخته شده است.

قلعه سرخ در کلمه (رد فورت یا لال قلعه Red Fort یا  Lal Qila)  لال در زبان هندی به معنی قرمز است که  به دستور احداث این قلعه را شاه جهان امپراتور گورکانی، وقتی که پایتخت خود را از اگرا به دهلی تغییر داد، صادر کرد، ساخت آن 9 سال به طول انجامید و در سال 1648 تکمیل شد.

این قلعه در کنار رود «یامونا» قرار دارد و به شکل یک هشت ضلعی نامنظم و که به وسیله دیواری از سنگ‌های قرمز رنگ محصور شده است که طول آن 5/2 کیلومتر و ارتفاع آن از 16 تا 33 متر متغیر است.

در سرتاسر این قلعه می‌توان نشانه‌های معماری اسلامی که با ظرافت خاصی به وسیله سنگ‌های سرخ ساخته شده را مشاهده کرد.

بدون شک این قلعه را می‌توان یکی از آثار معماری اسلامی در هنر محسوب کرد.

برای تجربه این شگفتی های کشور 72 ملت با ما باشید.

88983021

88982912

09190836650

09190091946

 

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شد.خانه های ضروری نشانه گذاری شده است. *

*