از گوا و از سواحل رویایی اقیانوس هند بیشتر بدانید.

فرودگاه بین المللی گوا با نام دابولیم (Dabolim) در۲۹ کیلومتری پانجیم واقع است و اکثر خطوط هوایی داخلی هند نظیر GoAir و Jet Airways روزانه چندین پرواز از دهلی (یک طرفه ، دو ساعت و نیم) و بمبئی (یک طرفه  یک ساعت) به آن جا دارند. بسیاری از خطوط هوایی بین المللی و اکثر خطوط عربی نظیر هواپیمایی قطر و الاتحاد هم روزانه به فرودگاه گوا پرواز دارند. برای رسیدن از فرودگاه به شهرک های ساحلی گوای شمالی باید از تاکسی فرودگاه و به صورت پیش پرداخت (Pre-Paid) استفاده کنید. کرایه تاکسی بستگی به مقصد دارد و دست کم 800 روپیه است و حداقل یک ساعتی طول می کشد. هزینه تاکسی از شهرک ها به فرودگاه بیست تا سی درصد بیشتر است.

مقصد اکثر اتوبوس هایی که از بمبئی به گوا می آیند، ایستگاه اتوبوس پانجیم است. اگر سوار اتوبوس AC دار شوید ممکن است دمای هوای داخل اتوبوس بسیار سرد شود، همچنین صدای فیلم هندی ممکن است بلندتر از حد تحمل باشد، بنابراین اگر می خواهید در اتوبوس بخوابید، لباس گرم و گوشی هدفون همراه داشته باشید. از همان ایستگاه اتوبوس می توانید با اتوبوس های کوچکتر به ماپسا بروید و از آن جا به سمت شهرک ساحلی مورد نظرتان.

 

گوا یکی از معدود نقاط هند است که کرایه موتورسیکلت یا اسکوتر راحت و ارزان است. اکثر توریست ها برای طی مسافت های کوتاه از موتور استفاده می کنند. قیمت کرایه موتور بسته به شهرک و فصل فرق دارد ولی برای اسکوتر در حدود ١٥٠روپیه در روز است. اکثر بقالی ها بنزین را به قیمتی اندکی بالاتر از پمپ بنزین ها در بطری های یک لیتری آب می فروشند و چیزی به نام کارت سوخت در کار نیست. به همین دلیل نگران بنزین و پمپ بنزین نباشید. برای حرکت بین شهرک های گوای شمالی لزومی به استفاده از کلاه ایمنی نیست ولی اگر می خواهید به ماپسا یا پانجیم بروید حتماً هر دو سرنشین موتور باید کلاه ایمنی و گواهی نامه بین المللی موتور داشته باشند.

 

برای شنا کردن سواحل آرامتر انتخاب کنید، اما همیشه به پرچم های مربوط به وضعیت دریا توجه داشته باشید. معمولاً در تمام سواحل، اگر از مغازه های کنار دریا که به شما تخت و سایه بان می دهند نوشیدنی یا غذا بخرید مبلغی بابت کرایه تخت و سایه بان دریافت نمی کنند. خرید میوه تازه از فروشندگان کنار ساحل به خصوص آناناس را هرگز به روز بعد نیاندازید!

اکثر ورزش های آبی را می شود در گوا انجام داد، اما توجه کنید که تجهیزات را از یک موسسه یا شرکت معتبر بگیرید.

پاراسیلینگ، جت اسکی و موج سواری را می توانید در کاندولیم، کالانگوت، باگا و کولوا انجام دهید.

پرواز با پاراگلایدر های دو نفره به همراه مربی را می توانید در آنجونا و آرامبول تجربه کنید.

 

در باگا می توانید درس غواصی-اسکوبا بگیرید. برای غواصی حتماً سراغ شرکت های معتبری بروید که گواهینامه PADI دارند.

 

در پانجیم چندین شرکت برای سفردریایی (Cruise) با قایق تفریحی وجود دارد. سفر دریایی برای دیدن دلفین ها و ماهی گیری در اکثر سواحل برقرار است. این سفر ها معمولاً برای صبح زود برنامه ریزی می شوند. بعضی از آن ها فقط اگر دلفین ها رصد بشوند از مسافرینشان پول می گیرند. سفر دریایی شبانه معمولاً با شام و برنامه های رقص محلی همراه است ومعمولاً بیش از دو ساعت طول نمی کشد.

 

یکی از برنامه های جالب سفر سیاحتی یک روزه به نزدیکی پوندا برای دیدن کاشت ادویه است که آن هم توسط آژانس های سیاحتی که در همه سواحل شعبه دارند برنامه ریزی می شود.

 

کلاس های یوگا، ریکی و رفلوکسولوژی در اکثر سواحل دایر است. در آنجونا یکی از معتبرترین مراکز یوگا Purple Valley Yoga Center است. ماساژور های محلی هم در کنار دریا و هم در مراکزی داخل شهرک ها فعال هستند. در هر دو حالت احتیاط در انتخاب را فراموش نکنید.

 

بهترین راه برای دیدن آبشارهای زیبای دودساگار (Dudhsagar) استفاده از تورهای گردشی روزانه است. این تورها غالباً ساعت نه صبح از پانجیم حرکت می کنند و ساعت شش عصر همان روز به پانجیم بر می گردند.

بهترین زمان سفر به گوا

در برخی از فصول من جمله ماه های می تا آگوست سفر به این شهر بسیار دشوار است، چرا که این شهر به جهت موقعیت جغرافیایی خود که در جنوب هند واقع می باشد در این ماه ها دارای آب و هوای بسیار گرم و حتی غیر قابل تحملی می باشد. این نکته را در نظر داشته باشید که در ماه های سال نو هم به علت هجوم توریست از کشورهای اروپایی و آمریکایی قیمت ها در گوآ بسیار بالاست. بندر گوا در اغلب سال هوایی گرم و شرجی دارد. که برای استفاده از دریا مناسب است. در ماه می گرمترین هوا را داراست که افزون بر 35 درجه سانتی گراد می شود. فصل باران های موسمی یا مانسون از ماه جون تا سپتامبر را در بر می گیرد اما اوج بارندگی ها مربوط به جولای و آگوست می باشد. گوا یک فصل سرما کوتاه مدت از اواسط دسامبر تا اواخر فوریه دارد که در شب ها درجه حرارت حدود 20 درجه سانتی گراد است.

بهترین زمان برای رفتن به گوا از اواخر مهر تا پایان اسفند است. با شروع اسفند هوا گرم می شود اما با توجه به زندگی ساحلی در گوا و مجهز بودن اکثر هتل ها به تهویه و کولر اقامت بهاری در گوا مناسب است . فصل باران های حاره ای (مانسون) از اواسط خرداد شروع می شود و تا اواسط مهر ادامه دارد، اکثر مکان ها در این مدت تعطیل می شوند.

تاریخچه گوا

 

قدمت شهر گوا را به قرن سوم پیش از میلاد نسبت می ‌دهند زمانی که به عنوان بخشی از امپراتوری مایریان شکل گرفت و از آن پس تحت حکومت های محلی یا خاندان های مهم هند بود. در سال 1312 گوا تحت حکومت دهلی یا سلطنت دهلی قرار گرفت.

در سال 1498 واسکو دو گاما دریانورد پرتغالی توانست دماغه امید نیک قاره آفریقا را دور بزند و به هندوستان برسد. به این ترتیب دسترسی پرتغال و سایر اروپائیان به هندوستان و جزایر و بنادر اقیانوس هند آسان شد.در روز 25 نوامبر 1510 میلادی آلفونس دوآلبوکرک دریانورد و ماجراجوی پرتغالی بندر گوا را تصرف کرد. او با یک ناوگان جنگی بنادر استراتژیک زیادی در اقیانوس هند از جزیره هرمز در خلیج فارس تا مالاکا را تصرف کرد. امپراتوری پرتغال شدیداً علاقه مند به گسترش قلمرو خود و تجارت ادویه بود. فتح شهر و بندر گوا برای تجارت پرتغال میان شبه جزیره عربستان و آسیای جنوب شرقی امری حیاتی بود. بندر گوا پس از مدتی به مرکز امپراتوری استعماری پرتغال در جزایر هند شرقی و اقیانوس هند تبدیل شد و از پایگاه گوا بود که پرتغالى ها به سایر نقاط آسیا از جمله خلیج فارس دست اندازى کردند. اروپا به ویژه انگلستان منافع مادی خود در هند را زمانی دریافتند که پرتغالیان به هند راه یافتند و در منطقه گوا مستقر شدند.

هرچند پرتغالی ها مستعمرات و تصرفات خود را به تدریج ازدست دادند اما بندر گوا تا سال 1961 در تصرف آنان باقی ماند و حتی در آن زمان نیز سالازار دیکتاتور پرتغال حاضر به تحویل بندر گوا به کشور مستقل هند نبود. سرانجام جواهر لعل نهرو توانست با توسل به زور اما بدون خون ریزی بندر گوا را باز پس بگیرد. ارتش هند روز ۱۷ دسامبر سال ۱۹۶۱ بالاخره پس از چهار قرن و نیم، گوا و دو منطقه دیگر این کشور را از دست پرتغالى ها خارج ساخت و به استعمار این کشور کوچک اروپایى به عنوان آخرین بازمانده استعمار در شبه قاره هند پایان داد.

درباره گوا

 

ایالت گوا در ساحل غربی هند در منطقه کونکان واقع است که از شمال به ایالت ماهاراشتارا، از شرق و جنوب به ایالت کارانتاکا و از غرب به دریای عرب محصور است. گوا با مساحت ۳،۷۰۲ کیلومتر مربع کوچکترین ایالت هند است و از نظر جمعیت با000/400/1 نفر این ایالت رتبه چهارم را در کم بودن جمعیت در هند داراست. مرکز ایالت گوا شهر پانجی یا پانجیم است که از زمان پرتغالی‌ها به جا مانده و هنوز ساختمان‌ها و کلیساهای بزرگی از آن زمان در این شهر به چشم می‌خورند. گوا نام شهری بندری و ایالتی در حاشیه جنوب غربی هندوستان است. گوا شامل بندر گوا و شهر گوای کهنه یا شهر قدیمی گوا در فاصله حدودا ۴۰ کیلومتری آن می باشد.

طبیعت گوا با تپه های به شدت سبز در کنار رودهای فراخ با کشتزارهای برنج، نخل های فراوان و سایر درختان گرمسیری جلوه بسیار زیبایی دارد. وسیع ترین سواحل و مراکز تفریحی ساحلی هند در گوا قرار دارد و این شهر سالانه از صدها هزار گردشگر داخلی و خارجی پذیرایی می کند. سواحل گوا، بی پایان بوده و آفتابی درخشان و فوق العاده زیبا دارند. ۴۵۱ سال حکومت پرتغال بر این منطقه، باعث شده که تمام شهرها و حتی روستاهای گوا فرهنگی خاص داشته باشند.

دیدنی های گوا

بندر گوا منطقه فوق العاده زیبایی است که سواحل شنی وسیع، زیبا، آرام و لذت بخشی دارد. طبیعت به شدت سبز، نخل های زیباترین سواحل و مراکز تفریحی ساحلی و امکانات مطلوب گردشگری با هزینه نسبتاً کم از مهمترین عوامل جذب گردشکران به این منطقه است.

مومیایی زاویر مقدس:

افزون بر محیط طبیعی کلیسای بوم ژیزوس همراه با مومیایی زاویر مقدس در منطقه گوای کهنه شهرت و جذابیت ویژه ای دارد. کار ساخت این کلیسا از سال 1594 میلادی آغاز شده و در سال 1605 به پایان رسیده است. کل مخارج احداث کلیسا را یک مرد پرتغالی اهدا کرده است. پیکر مومیایی شده زاویر مقدس در تابوتی شیشه ای و بر روی یک طاق بلند و در پشت حصار شیشه ای قابل رویت است. پوست سیاه خشکیده که به روی جمجمه کشیده شده، با چشم های بسته از فاصله نچندان دور قابل تشخیص است. بیش از 455 سال است که پیکر این مُبلغ اسپانیایی کیش مسیحیت در گوای کهنه است. مردم محلی معتقدند که جسد او مومیایی نیست و به طور طبیعی همین طور حفظ شده است. هر ده سال یکبار جسد را از طاق بیرون می آورند تا بازدیدکنندگان کلیسا بتوانند او را از نزدیک ببینند. فرانسیس زاویر مقدس، نخستین مبلغ مسیحیت در گوا بود که سال 1542 وارد گوا شد و 10 سال در اینجا ماند و طی این 10 سال به ژاپن، مالزی، اندونزی و سریلانکا هم سفر کرد. در راه رسیدن به چین، بیمار شد و در روز سوم دسامبر 1552 در یک جزیره درگذشت. او آن زمان 46 سال داشت. پس از مرگ جسدش را در چین به خاک سپردند، ولی او قبل از مرگ وصیت کرده بود در هر کجای دنیا که بمیرد باید پیکرش را به گوا بیاورند. گفته می شود به خاطر همین وصیت چهار ماه پس از مرگ زاویر، گور او را گشودند و جسد را دست نخورده یافتند، یعنی جسد بطور معجزه آسایی نگندیده بود. پیکر او را از چین به گوا آوردند و اکنون در این کلیسا آرمیده است. افزون بر آن تندیس گاندی در گوا، کلیسای سنت فرانسیس، کلیسای جامع گوا، سنت آگوستین بازار مارگو، کلیسای مارگو، کلیسای سنت آندرو، معبد ماهاسیا، کلیسای پتناجیم، بازار ماپوسا و بازار آنجونا از مراکز دیدنی منطقه گوا به شمار می روند.

 پانجیم :

اکثر مسافرین فقط از پانجیم رد می شوند و این اشتباه بزرگی است. پانجیم با خیابان های باریک سنگفرش شده، کلیساها و خانه های رنگی، سقف های شیروانی و در کل معماری پرتقالی اش یکی از دلچسب ترین شهرهای هندوستان به شمار می رود. کلیسای اصلی شهر با عنوان Church of Our Lady of the Immaculate Conception در میدان مرکزی شهر با عنوان میدان کلیسا قرار دارد. کمی پایین تر از میدان کلیسا، مسجد جامع پانجیم واقع است. موزه ایالتی گوا Goa State Musuem در جنوب غربی ایستگاه اتوبوس کادامبا واقع است. این موزه از دوشنبه تا جمعه از ساعت نه و نیم صبح تا پنج و نیم بعدازظهر از است و بازدید از آن رایگان و شامل آثار هنری مسیحی، هندو و نقاشی هایی از اقصا نقاط هندوستان است.

گوای قدیمی :

این منطقه در نه کیلومتری شرق پانجیم ، پایتخت سابق پرتقالی ها قرار دارد که به عنوان گوای قدیمی شناخته می شود. گوای قدیمی (به همراه تاج محل، میدان ویکتوریای بمبئی، غارفیل و معبدهای کاماسوترا) یکی از نه منطقه ای در هند است که به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده اند. در گوای قدیمی کلیساهای جامع بزرگی وجود دارد که در زمره بزرگترین کلیسها در آسیا هستند و گفته می شود این شهر زمانی در شکوه و عظمت با لیسبون پایتخت پرتقال رقابت می کرد. به جز کلیساهای پا برجا بازدید از بقایای کلیسای سنت آگوستین نیز بسیار جالب است. برای بازدید از کل کلیساها، موزه ها و صومعه های گوای قدیمی به یک روز کامل وقت احتیاج هست. در ایستگاه اتوبوس پانجیم مرتباً اتوبوس هایی به سمت گوای قدیمی حرکت می کنند که کرایه آن ها حداکثر ده روپیه است و طی مسیر حداکثر نیم ساعت طول می کشد. مسیر جاده از پانجیم به گوای قدیمی صاف است و می تواند مسیر بسیار راحتی برای دوچرخه سواری به حساب آید. همچنین می توانید در گوای قدیمی سوار قایق بشوید و به جزیره دیوار (Diva Island) بروید.

واگاتور:

در بلندی های سنگی ای که واگاتور را از چاپورا جدا می کند بقایا یک قلعه پرتقالی از قرن هفدهم میلادی قرار دارد که گرچه شاید دیدن خودش به بالا رفتن نیرزد ولی منظره بسیار خوبی از ساحل و دریا را پیش چشمانتان قرار می دهد.